Przedszkola czas już minął i jest nam jakoś smutno, a nasza pani w kącie łka, bo rozstać nam się trudno. Patrzymy na nią z żalem tak, a w oczach pełno łez. Jesteśmy znowu w sali, gdzie wspomnień tyle jest.
REF. W jednym uścisku złączmy dłonie,
niech wszystkie panie przyjdą też. I tak się wspólnie pożegnamy,
przedszkola nadszedł kres.
W serduszkach naszych pamięć tkwi o dniach spędzonych tutaj. Tak dobrze razem było nam w przedszkolnych ciepłych murach. W przedszkolu to ostatni dzień, rozstania nadszedł czas i powolutku, cicho, już opuszczamy Was.