Edukacja domowa - zadania

Witam Skrzaty i Rodziców dziś kolejne zadania. Mam nadzieje, że przyjemne do wykonania. Jak wiadomo ruch to zdrowie, więc dziś poćwiczymy wspólnie. Niżej umieszczam zestaw ćwiczeń, każde ćwiczenie należy powtórzyć kilkukrotnie. Zachęcam do wysyłania zdjęć z wykonywania ćwiczeń na e-mail dorotao_przedszkole1@onet.pl

1. Ćwiczenia oddechowe. Dziecko stoi swobodnie na dywanie, otrzymuje kartkę z gazety dużego formatu bądź kartkę A4. Trzymając kartkę przed sobą, wciąga powietrze nosem i wypuszcza ustami tak, aby kartka się poruszała
2. „Chodzenie”. Rodzic recytuje kolejne zwrotki wiersza, a dziecko ilustruje ruchem sposób poruszania się bohaterów wiersza:

Sunie wąż, sunie.

Chodzić nie umie.

Bo choćby chciał, to nie ma nóg. – czołganie się na brzuchu

Za to stonoga

na swych stu nogach

w ziemi zbudować chce, ze sto dróg. – chodzenie na stopach i dłoniach

Na jednej nodze

sunie po drodze

ślimak z chałupką swoją na plecach. – podskoki na jednej nodze

Rak jak to rak

chodzić chce wspak.

I swoją modę wszystkim poleca. – chodzenie do tyłu

A ja powiem wam,

że dwie nogi mam!

Bo każdy ma tyle nóg

by bez kłopotu ruszać się mógł! – podskoki z nogi na nogę (B. Szelągowska)

3. ,,Poruszam się i prostuję”. W tle słychać muzykę dzieci pokazują różne formy ruchu wskazane przez rodzica (podskoki, obroty, bieg, skoki do przodu). Kiedy muzyka cichnie, wszyscy siadają na dywanie w siadzie skrzyżnym z wyprostowanymi plecami(wyrabiamy u dzieci nawyk zachowania prawidłowej postawy).

4 .„Wiatry” - zabawa ortofoniczna. Dzieci chodzą z uniesionymi ku górze rękami lekko przechylają się na boki i szeptem szumią szszsz udając delikatnie wiejący wietrzyk, a na słowa: „Wichura” – pochylają się na wszystkie strony i głośno naśladują odgłos wiejącego mocno wiatru: uuuu

5. „Już potrafię” tłumaczymy dzieciom by naśladowały ruchy:

– staje wyprostowany,

– wyciągam obie ręce do sufitu,

– wyciągam obie ręce w bok,

– wyciąga obie ręce przed siebie

– dotykam stóp czubkami palców dłoni,

– dotykam lewą dłonią prawego kolana,

– dotykam prawą dłonią lewego kolana,

– z zamkniętymi oczami, dotykam palcem wskazującym czubka nosa.

6. „Chusteczka” Dzieci siadają przy stoliku trzymając w rękach chusteczkę higieniczną. Prosimy by dziecko:

– położyło chusteczkę przed sobą na stoliku, nabrało w policzki powietrza
 i mocno na nią dmuchało,

– położyło chusteczkę na dłoni i ją zdmuchnęło,

– wzięło chusteczkę za dwa rogi i podmuchało pod chusteczkę, tak, aby drugi koniec się unosił,

– przyłożyło złożoną chusteczkę do nosa, nabrało powietrza ustami, a wydmuchnęło powietrze nosem w chusteczkę.

–chusteczki wyrzucamy do kosza.

7. Na koniec ćwiczeń wykonujemy spokojny marsz dookoła pokoju. Dzieci maszerują zgodnie z poleceniem: do przodu, na palcach, na piętach, do tyłu i wracają do marszu w przód.